Er zal een nieuwe wereld voor ons opengaan als we voor het eerst ?cht met Tara vakantie gaan vieren. U weet wel: in die stacaravan te Frankrijk waar. Vraag is alleen: wat moet je allemaal meenemen voor zo’n kindje van twee?Normaal gesproken kwakken Frank en ik wat oude kleren in een tas, een paar Tuc-koekjes voor het geval dat we ergens in de woestijn stranden zonder eten plus wat dropjes in periodes dat ik niet aan de lijn doe en h?p, klaar zijn we. Maar nu we voor het eerst met een kindje van twee de wereld in trekken (lees: naar Frankrijk rijden), betrap ik me erop dat ik allemaal handige kinderdingetjes wil kopen. Als ik mijn zin de laatste weken had doorgedreven, had ik bijvoorbeeld st?pels korte broekjes voor ons dochtertje aangeschaft. Vakantiekleertjes worden namelijk snel vies, stel ik me zo voor, en je wil ook niet om de drie dagen een wasje draaien als je vakantie viert. Aan de andere kant: waarom eigenlijk niet? We hebben een caravan met een wasmachine (hoe luxe kun je zijn), dus het zal daar op die berg bij St.-Tropez straks een kwestie zijn van knop omdraaien, poeder erbij kwakken en de boel is weer schoon. Ik ga ervan uit dat het weer daarachter zo mooi is, zodat we de was ook buiten kunnen hangen. Met deze geruststellende gedachte in het achterhoofd, heb ik het aantal korte broekjes tot nu toe weten te beperken tot vier. Of heb ik er nou toch vijf gekocht? Geen idee. Straks eens tellen. Mijn koopwoede is verder ook beteugeld, doordat we nu eenmaal gewoon naar Frankrijk gaan. Een Europees land waar alles te koop is wat ik hier in Limburg ook krijgen kan. Het zou zomaar eens kunnen dat er in Franse winkels korte kinderbroekjes liggen, die in dezelfde container hebben gezeten als de Nederlandse. Of in ieder geval uit dezelfde Chinese fabriek komen. Dus waar hebben we het over? Nee, ik ga dus niet met koffers vol kinderkleertjes rondrijden, heb ik me voorgenomen. En dus laat ik ook braaf het reserve-badcapeje bij de Zeeman liggen. Tara heeft er al eentje. Het is een soort badstoffen handdoek met een capuchon erop. Je steekt het hoofd van je kleintje door het gat van dit badlaken en ze is meteen helemaal in badstof gehuld. Reuze handig, merken we elke week week na het babyzwemmen. Dus dacht ik laatst dat een tweede exemplaar ‘voor straks in Frankrijk’ misschien wel handig zou zijn. Voor als die ene vies in de wasmachine zit, bijvoorbeeld. Tot nu toe heb ik nog geen reserve-ding gekocht. En ook allerlei minflesjes van Zwitsal en andere babylotions zijn in de winkel?blijven liggen. Hebben ze ‘daarachter’ vast ook wel. Ik hou mezelf gewoon die ene dag in Thailand voor. Frank en ik reisden toen nog niet zo lang en daarom stopte ik mijn koffer nog vol met ‘mijn eigen merk’ zeep en shampoo. Die flessen zorgden ervoor dat het gewicht van mijn bagage tegen het maximaal toegestane aantal kilo’s aan schurke. Ik mocht bij wijze van spreken nog maar net zelf meevliegen. En bij het eerste het beste bezoek aan de Thaise buurtsuup, zag ik hele rijen met shampoo van ‘mijn Nederlandse merk’. Dat gaat me in Frankrijk niet overkomen. Wel gaat Tara's flesvoeding mee. Ja, ik weet het: nu ze bijna twee is, moeten we dat gaan afbouwen. Ik heb ook gelezen dat ze anders een grotere kans loopt om later dik te worden. Gaan we na de vakantie ook doen, poedermelk afbouwen, hebben we ons voorgenomen. In Frankrijk krijgt ze?haar melk wel nog. Weten we zeker dat ze alle vitamientjes krijgt die ze nodig heeft. Daarnaast vind ik zo’n reis van tien uur in de auto en een compleet andere omgeving al genoeg veranderingen voor zo’n kleintje. Dan wil ik het vertrouwde melkritueel toch nog even aanhouden. Voordat u denkt dat we tien uur achter elkaar met ons kindje in de auto gaan bivakkeren: nee, bedoeling is om in twee dagen te rijden. Onderweg zullen we ergens in een Frans hotelletje of B&B blijven slapen. We gaan het rustig aan doen. Kijken hoe Tara op de lange rit in de auto reageert. Meestal is het geen probleem om een uurtje of drie met haar in de auto te zitten. Dat hebben we al eens geprobeerd. Maar langer dan een uurtje of drie heeft ze nog nooit stil hoeven zitten. Ik ben benieuwd hoe dat straks gaat. Heb me in ieder geval ingehouden met het kopen van leuke speeltjes voor onderweg. Want voor de meeste dingen, zoals plakplaatjes voor op het raam, is ze toch nog te klein. Toch?
Gepubliceerd op: 01.06.11 01:00
Geen opmerkingen:
Een reactie posten